Son yıllarda Türkiye’nin dizi ve sinema sektöründe dünya çapında yakaladığı başarı, genç kuşakların hayallerini de şekillendirdi. Bugün lise sıralarından üniversite kampüslerine, sosyal medya platformlarından oyunculuk kurslarına kadar her yerde aynı tabloyla karşılaşıyoruz: Herkes oyuncu olmak istiyor.

Oysa işin gerçeği ekranlarda göründüğü kadar parlak değil. Kamera önünde birkaç saniye görünen sahnenin ardında saatler süren çekimler, uykusuzluk, düşük ücretler ve bitmeyen belirsizlikler var. Binlerce gencin hayali olsa da, bu sektörde kalıcı başarıya ulaşanların sayısı oldukça sınırlı.

Sosyal medyanın etkisiyle “keşfedilme” arzusu da her geçen gün artıyor. Instagram ve TikTok’ta çekilen skeçler, takipçi sayıları üzerinden şekillenen popülerlik, oyunculuğun disiplinli eğitim ve sanatsal birikim gerektiren yapısını gölgede bırakıyor. Bu durum, mesleği bir sanat dalı olmaktan çıkarıp bir şöhret aracına dönüştürüyor.

Oysa oyunculuk, yalnızca ün için değil, sanat için yapılmalı. Herkes oyuncu olamaz; ama herkes bu sektörün bir parçası olabilir. Senaryo yazarlığından kamera arkasına, sahne tasarımından prodüksiyona kadar geniş bir alan gençlere kapı aralıyor.

Türkiye’nin güçlü bir dizi ve sinema endüstrisi var. Ancak gençlerimizin bu alana daha gerçekçi beklentilerle yönelmesi şart. Unutmayalım: Parıltının ardında büyük bir emek, sabır ve disiplin vardır.